De stichting
De stichting zal:
- Een perskaart uitgeven
- Een centraal punt voor de 112 media zijn
- Een aanspraakpunt voor klachten zijn
- 112 media zo goed mogelijk ondersteunen (dit kan bijvoorbeeld door gratis hosting, voorlichting en gegevensuitwisseling)
- een contributie vereisen, deze zal echter laag zijn
De stichting zal niet:
- de garantie geven dat mensen met de perskaart in een afgezet gebied worden toegelaten
- perskaarten en-masse uitdelen
De perskaart
feiten:
- de perskaart is geen officiële kaart
- de perskaart geeft in principe geen toegang tot een afgezet gebied
- de perskaart is niet bedoelt voor mensen die foto's (door)verkopen met persoonlijk gewin als doel
- de perskaart wordt op naam uitgegeven aan (fotografen/reporters van) aangesloten 112-websites
mogelijke voordelen van de perskaart:
De hulpdiensten zouden eventueel, en op hun discretie mensen in bezit van de kaart toe kunnen laten bij delicten om bijvoorbeeld foto's te maken of een aantal vragen te kunnen stellen aan een persvoorlichter. Hier zijn geen garanties over, het zal per district en per geval variëren, en misschien zelfs helemaal niet gebeuren. Dit zal geëvalueerd moeten worden.
Waarom?
Net zoals kranten, radio en TV is het internet tegenwoordig een massamedium, waarbij één groot verschil ontstaat met de andere massamedia: geld. Radio, TV en kranten hebben een behoorlijke omzet en professionele verslaggevers nodig; websites worden meestal gerund door hobbyisten, en zij stellen de informatie gratis beschikbaar. Omdat zij hier geen geld mee verdienen (en dus journalist niet hun eerste beroep is) vallen zij buiten de regeling van de traditionele perskaarten zoals de NVJ en Politieperskaart, terwijl dit soms onterecht is (wat maakt een pro verslaggever beter dan een hobbyist?).
Even kijken wat de kosten worden voor het drukken van een pasje en met zwollerob overleggen 
